Photos from my trips

Ethiopia Feb-Apr 2011 

Kenya Oct-Nov 2010 

Cambodia - Vietnam Feb-Mar 2010 

Cuba Jun-Aug 2009

Malecón. Η πρώτη γνωριμία.

Malecón. Είναι ο παραλιακός δρόμος πάνω στον λιμενοβραχίονα. Πιο πολύ όμως είναι ο πνεύμονας της Αβάνας. Απο δω αναπνέει η πόλη ρουφώντας τον δροσερό αέρα του ωκεανού.


Ένα χέρι σαν αγκαλιά, 8 χιλιόμετρα μακρύ και 5-6 μέτρα πάνω απ’ τη θάλασσα. Και πάνω από τα προβλήματα, τα πολλά τα καθημερινά. Εδω συναντιούνται οι παρέες για τραγούδι, ποτό, μπάνιο, φιλία και έρωτα.
Κοιτάζει το βορρά σαν μια ανοιχτή αγκαλιά για τον έξω κόσμο...


6-6-2009, 7:00πμ Κατεβαίνω στο Castillo de la Punto για το ξημέρωμα. Από 'δώ ξεκινά η Malecón από την γραφική παλιά πόλη, την Havana Vieja, και φτάνει στο πιο σύγχρονο και πλούσιο Miramar.Τα σπίτια εδώ, με τα σημάδια του βοριά και της αλμύρας, δίνουν μόνα τους τη μάχη με το χρόνο, αφου οι άνθρωποι που τα κατοικούν, δίνουν τη δική τους, για επιβίωση.
Πολλά κτίρια χτυπημένα απο τους τυφώνες, όπως τον καταστροφικό Wilma του 2005 έχουν γίνει ερείπια. Με τη βοήθεια της UNESCO κάποια έχουν αναστηλωθεί αφού όλο το ιστορικό κέντρο της Αβάνας έχει αναγνωρισθεί ως παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά. Όμως ο στραγγαλισμός απο το οικονομικό εμπάργκο δεν αφήνει περιθώρια.

Ο ήλιος σηκώνεται αργά. Ώρα να πηγαίνω. Τελευταία εικόνα, δυό κοπέλες πηγαίνοντας στη δουλειά περνούν κάτω απο τις "Καρυάτιδες". Σκέφτομαι τις δικές μας ξενητεμένες και σιγοτραγουδάω τον αγαπημένο μου Παπάζογλου.


"Μαθαίνω πως απόχτησε
περίεργες συνήθειες
πως με τις ώρες παρατηρεί
τον ουρανό τις νύχτες.
Ποτές μου δεν την έχω δεί
ούτε κι αυτή με ξέρει
μα σίγουρα πολύ συχνά
κοιτάμε το ίδιο αστέρι..."

Ήλιος κόκκινος ζεστός ...

Ήλιος κόκκινος ζεστός








στάθηκε στην κάμαρά μου







Ξύπνησε όλη η πολιτεία κάτω από τα παράθυρά μου












Το παιδί πάει στο σχολειό του








κι ο εργάτης στη δουλειά










Πρωινά δυο μάτια ανοίγει
όμορφη μια κοπελιά.
















Viñales, Βόρεια Κούβα, 11-6-2009 07:00 π.μ.

Τα αυτοκίνητα στην Κούβα.

Στο πρώτο ταξίδι στην Κούβα, όταν βγήκα από το αεροδρόμιο Jose Marti της Αβάνας στην κυκλοφορία, η πρώτη εικόνα ήταν απρόσμενη. Είχα την αίσθηση οτι δεν άλλαξα μόνο χώρα αλλά και εποχή. Στο πρώτο φανάρι, ένα πανέμορφο γυαλιστερό ανοικτό-μπλε, σχεδόν φωσφοριζέ αυτοκίνητο, σταμάτησε δίπλα μου. Το παρατηρούσα μαγνητισμένος . Αν εκείνη τη στιγμή άνοιγε η πόρτα και κατέβαινε ο Humphrey Bogart δεν θα μου προκαλούσε μεγαλύτερη έκπληξη. Μετά από λίγο συνειδητοποιείς ότι αυτό είναι ο κανόνας και όχι η ιδιοτροπία κάποιου συλλέκτη.

Τα περισσότερα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν είναι της δεκαετίας του ’50. Αυτά που έμειναν στη χώρα πριν την επανάσταση. Πολυτελή αυτοκίνητα της εποχής που το χρήμα έρρεε άφθονο, σε τσέπες λίγων φυσικά. Είναι απίστευτο πως οι Κουβανοί κατορθώνουν να τα διατηρούν σε τόσο καλή κατάσταση και συνήθως κινούμενα. Λέω συνήθως, γιατί συχνά συναντάς και αυτοκίνητα σταματημένα δεξιά, με τους οδηγούς τους να καταβάλλουν ηρωικές προσπάθειες για να ξυπνήσουν το «θηρίο». Και τα καταφέρνουν άριστα γιατί η ανάγκη από την έλλειψη ανταλλακτικών και χρημάτων - και τα δύο αποτελέσματα του οικονομικού αποκλεισμού - έχουν απογειώσει την εφευρετικότητα και τις επισκευαστικές τους ικανότητες.

Το φαινόμενο των σταματημένων αυτοκινήτων το συνηθίζεις σιγά-σιγά αφού σε όλες τις γειτονιές τα αυτοκίνητα αυτά συντηρούνται στο δρόμο με περισσή φροντίδα και αγάπη απο τους ίδιους, τους φίλους και τους γείτονες. Πανέμορφα στολίδια, είναι ότι χρειάζεται για να καθαρίσει το τεχνοκρατικό μυαλό μας από τις εικόνες που το σύγχρονο marketing και η τεχνολογία (καλώς) μας έχουν επιβάλει. Απλά η διατήρησή τους για την Κούβα είναι ανάγκη και για τους επισκέπτες πολυτέλεια. Και την απολαμβάνουμε.

Γιατι το αυτοκίνητο κάνει πολύ περισσότερα, απο το να μας μετακινεί...

Τα παιδιά στην Κούβα

Τα παιδιά παίζουν στους δρόμους. Έχουν παρέες και γειτονιά. Τα βλέπεις παντού να παίζουν ανέμελα και όλες τις ώρες. Ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα. Εχεις την αισθηση της Ελλαδας του '60 οταν οι ανθρωποι ζουσαν μαζι. Η αισθηση ασφαλειας και η παιδικη αθωοτητα σε εντυπωσιαζουν και συνειδητοποιεις οτι για μας, ειναι μαλλον χαμενη υποθεση...

... Αυτα μετα το πρωτο σοκ απο τη "φτωχεια" που συναντας και αν μπορεσεις να δεις περα αυτη. Δεν αντεξα να μην βαλω εισαγωγικα περιγραφοντας την ελλειψη των χιλιαδων προιοντων που στο δυτικο κοσμο μας κατακλυζουν και υποσχονται εδω και δεκαετιες να μας κανουν ευτυχισμενους.





..... Το βλεμα και το χαμογελο ακαταμαχητα. Κοιτουν παντα τον ξενο με περιεργεια και συχνα με προσδοκια για καποιο δωρακι ή 1 CUC αν και σπάνια θα το ζητήσουν. Το διλημμα αναμεσα, στο δινω αδιακριτα βοηθωντας την επαιτεια και στο δεν δινω μενοντας με τις τυψεις μου, δεν εχει ευκολη απαντηση. Η λυση που βρηκα; δινω οταν δεν ζητουν ή οταν με βοηθουν σε κατι. Σε καθε περιπτωση οταν φωτογραφιζα τους εδειχνα παντα το αποτελεσμα. Το χαιρονταν ιδιαιτερα.

...Τα παιδια βοηθουν. Καμμια σχεση με παιδικη εργασια. Απλα μικρα και καθημερινα πραγματα που για μια οικογενεια ειναι σημαντικα.








..... Τα παιδια δεν χρειαζονται πολλα για να ειναι ευτυχισμενα. Μηπως και μεις;

Οι Στοχοι του blog

Φιλοδοξια του blog ειναι να γινει ενας χωρος επικοινωνιας των φιλων της Κουβας και οσων θελουν να την γνωρισουν καλυτερα, με στοχο την υποστηριξη της χωρας και των ανθρωπων της, μακρυα απο ιδιωτικα ή κομματικα συμφεροντα.

Στο πλαισιο αυτο βασικοι αξονες ειναι:

• Η προβολη της φυσικης ομορφιας και μοναδικοτητας της χωρας και των ανθρωπων της. Στόχος είναι η αύξηση των Ταξιδιωτών. Αυτων που την επισκεπτονται με ανοιχτο μυαλο για να την καταλαβουν, με σεβασμο στη διαφορετικοτητα της, που ζουν την πραγματικοτητα χωρις να την αλλοιωνουν και θελουν βοηθησουν την χωρα οικονομικα ή με αλλο τροπο. Δημοσιευστε επιλεκτικα τις φωτογραφιες σας απο το ταξιδι, τις συντομες προσωπικες σας μαρτυριες αλλα και τις συμβουλες σας για ταξιδιωτες. Προτεινετε βιβλια και Links που βοηθουν στην κατευθυνση αυτη και καταθεστε τις ιδεες σας.
  
• Η καταργηση του οικονομικου embargo των ΗΠΑ και των συμπαρασυρωμενων δυτικων χωρων εναντια στην Κουβα. Το επι 50 χρονια συνεχιζομενο embargo αποτελει μια σκληρη και αδικη επιδειξη δυναμης απο μια πανισχυρη συμμαχια εναντια σε μια μικρη αλλα περηφανη χωρα. Το embargo στραγγαλιζει την χωρα απο πορους, φαρμακα και βασικα ειδη ενω αποτελει προσβολη για τις αξιες του συγχρονου πολιτισμου. Ενημερωθειτε, καταθεστε την αποψη σας και δωστε ιδεες που μπορει να βοηθησουν. ( βλ. κειμενα της Διεθνους Αμνηστιας http://www.amnesty.org.gr/library/news/2009/2009-09-02-01.htm και αναλυτικα http://www.amnesty.org.gr/library/reports/2009/Cuba%20Embargo%20-%20REPORT%20ENG.pdf